No Passaran

Η συγκεκριμένη ανάρτηση δεν ανανεώνεται πλέον.
Για την αντίστοιχη ενημερωμένη συλλογή πηγαίνετε στην αρχική σελίδα του ιστολογίου:



No Passaran

No Passaran... Κραυγές και ανησυχίες τού σήμερα... Για τον Πολιτισμό, την Κοινωνία, τους Ανθρώπους...
35- Αντικαπιταλιστική Παρέμβαση στ'ανατολικά κείμενο πεζό 7-12-2012
34- Αγανακτισμένα Λόγια κείμενο πεζό 30-8-2012
33- Άρης Βελουχιώτης κείμενο ελεύθερο 15-6-2012
32- Παλαιστίνη κείμενο πεζό 27-8-2011
31- Οικολογία vs Κυνηγιού κείμενο πεζό 27-8-2011
30- Διαδικτυακά Αποτυπώματα κείμενο πεζό 25-9-2010
29- Συνώνυμα κείμενο ελεύθερο 21-9-2010
28- Το Πρώτο Βήμα κείμενο ελεύθερο 17-9-2010


 27- Σωτήρια Ελπίδα κείμενο πεζό 1-8-2010
26- «Δεν φταίω εγώ!» κείμενο ελεύθερο 5-5-2010
25- Άστεγα Όνειρα κείμενο πεζό 5ος-2009 / 2ος-2010
24- Παύση Εργασιών κείμενο πεζό 19-5-2009
23- Εναλλακτική Διασκέδαση κείμενο πεζό 6-1-2009
22- Ελευθερώστε την Παλαιστίνη τώρα κείμενο πεζό 29-12-2008
21- Αλέξης Γρηγορόπουλος κείμενο πεζό 12ος-2008
20- Ντόμπρα και σταράτα λόγια έχω μάθει να λέω κείμενο πεζό 21-11-2008
19- N' αγαπάς! Τελικά, μόνο αυτό, αρκεί; κείμενο πεζό 21-10-2008
18- Αισθηματική Περιπέτεια Νο6 κείμενο πεζό 13-10-2008
17- Εγώ πάλι αρχίζω να απορώ κείμενο πεζό 21-9-2008
16- Χάλια κείμενο πεζό 22-5-2008
15- Ο κόσμος της Τέχνης κείμενο πεζό 15-5-2008
14- Αισθηματική Περιπέτεια Νο5 κείμενο πεζό 23-1-2008
13- Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς κείμενο πεζό 21-12-2007
12- Café aroma κείμενο πεζό 5-12-2007
11- Καλό μήνα κείμενο πεζό 1-12-2007
10- Τι είμαι τελικά; κείμενο ελεύθερο 23-8-2007
9- Αισθηματική Περιπέτεια Νο4 κείμενο πεζό 26-5-2007
8- Αισθηματική Περιπέτεια Νο3 κείμενο πεζό+ελεύθερο 23-3-2007
7- Αισθηματική Περιπέτεια Νο2 κείμενο πεζό 23-3-2007
6- Ένα πουλί που κλαίει κείμενο ελεύθερο 10-2-2007
5- Ένα δέντρο καμένο κείμενο πεζό 21-1-2007 / 31-5-1990
4- Η δύναμη της ψυχής κείμενο πεζό 17-1-2007
3- Το γεφύρι των ονείρων κείμενο πεζό 15-1-2007
2- Αισθηματική Περιπέτεια Νο1 κείμενο πεζό 7-12-2006
1- Δε μπορώ κείμενο ελεύθερο 7ος-2006

Από το καλοκαίρι του 2006 έως και σήμερα.
το αδράχτι του
από τη συλλογή μου

2 σχόλια:

Κολιός Άρης είπε...

Κωστή είναι πράγματι τραγική η κατάσταση. Ο κόσμος δε μπορεί, δεν ξέρει, φοβάται, όλα μαζί ενδεχομένως. Το βλέπω και στο δικό μου χώρο εργασίας. Κάτι πήγαμε να κάνουμε κι έμεινε στη μέση, ανολοκλήρωτο. Μείναμε λίγοι..και κάτσαμε στ' αυγά μας. Δεν υπάρχει διάθεση αγωνιστική, ούτε λόγος για ταξική συνείδηση. Το 1/4 (προσωπική μου εκτίμηση)της ελληνικής κοινωνίας έχει ήδη εκφασιστεί. Δε μιλώ για τους ψηφοφόρους της ΧΑ. Μακάρι να ταν μόνο αυτοί. Είναι παρήγορο τουλάχιστον ότι ο συριζα πάει καλύτερα. Αν και πόσα μπορεί να παριμένει κανείς..Μεταξύ μας μιλάμε.

15/2/14 23:36
copperINart I είπε...

Συμφωνούμε φίλε Άρη. Ας κάνουμε τουλάχιστον κουράγιο να δούμε ως που μπορεί να πάει όλο αυτό.
Καλή Δύναμη και Καλή Συνέχεια σε ότι κάνεις.

16/2/14 02:09

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)